Gülhan Karatas (39) is begeleider buitenschoolse opvang
Gülhan Karatas werkt in de buitenschoolse kinderopvang van KDV Familia.
‘Op mijn 36ste ben ik opnieuw beginnen te studeren. Dat was wennen. Ik kon bijvoorbeeld wel met de computer werken, maar het kostte me toch wat moeite om programma’s zoals Smartschool onder de knie te krijgen. Vroeger ging alles nog gewoon met pen en papier. Maar ik heb geen seconde aan mijn studies getwijfeld, integendeel! Ik heb lang als strijkster bij een vzw gewerkt, maar toen die in moeilijkheden kwam, heb ik besloten om te studeren voor wat ik graag wilde doen: met kinderen werken. Ik had geen diploma, ben al op jonge leeftijd getrouwd. Mijn man stond achter mijn keuze, net zoals mijn kinderen. Mijn jongste zoon – hij is nu tien – zei bijvoorbeeld: ‘Mama, je hoeft geen eten te maken, ga je lessen maar voorbereiden.’
‘Het heeft ongeveer een half jaar geduurd voor ik werk vond in een buitenschoolse opvang. Ik denk niet dat mijn Turkse roots daarbij een rol hebben gespeeld. Daar draait het in deze job ook niet om, het gaat om een hart hebben voor kinderen. Als je dat niet hebt, lukt het je niet. Familie, kennissen en zelfs ouders van kinderen in de opvang zeggen geregeld: ‘Hoe hou jij dat vol, al die kinderen en al dat kabaal?’ Maar ik doe mijn werk graag, wil dit met plezier blijven doen tot aan mijn pensioen. Ik heb hard genoeg gewerkt om er te raken! Maar hoewel het mijn droomjob is, is het zeker niet altijd makkelijk. De uren zijn onregelmatig. Maar mijn kinderen zijn al wat groter, kunnen hun plan al trekken. Of ik maak ’s middags het avondeten al klaar. Ik woon ook dicht bij de opvang en werk halftijds, dat zorgt ervoor dat de combinatie met mijn gezin haalbaar blijft.’
