Cristina Quitadamo (38) is teamverantwoordelijke
Cristina Quitadamo werkt bij kinderdagverblijf Familia.
‘Van opleiding ben ik eigenlijk bedrijfstolk. Na mijn studies begon ik als administratief bediende te werken voor een toeleveringsbedrijf van Ford Genk. Via allerlei interne vormingen groeide ik door en kwam ik in het labo van dat bedrijf terecht. We produceerden en lakten er bumpers, ik hield me vooral bezig met kleurtesten en -controles.’
‘Na de sluiting van Ford Genk werd ook ons bedrijf gesloten. Ik was de dertig voorbij, een leeftijd waarop ik me begon af te vragen of het dat wel was dat ik de rest van mijn leven wilde doen. Ik was vanzelf in het labowerk gerold. Het werk was wel leuk, maar ik deed het toch vooral voor de goede sfeer en de collega’s. Door erbij stil te staan besefte ik dat ik liever niet meer in een productieomgeving wilde terechtkomen, maar wel met mensen wilde werken en het liefst nog met kinderen. Ik ben toen een opleiding tot verantwoordelijke in de kinderopvang gaan volgen.’
‘Tijdens mijn studie deed ik een aantal stages bij Familia. Ik draaide mee in de leefgroep, maar werkte ook een tijdje als verantwoordelijke. Aan het einde van die stages kwam er een tijdelijke functie vrij op de personeelsdienst en heb ik daarvoor gesolliciteerd. Uiteindelijk heb ik daar een jaar gewerkt. Het sprak me wel aan, maar ik wilde toch liever meer betrokken zijn bij de opvang van de kinderen. Toen de functie van teamverantwoordelijke vrij kwam, ben ik daar dan ook voor gegaan.’
‘Deze job bevalt me echt. Ik ben verantwoordelijk voor drie leefgroepjes, coach de begeleidsters en hou de pedagogische kwaliteiten in het oog. Ik heb ook veel contact met ouders, toeleiders, inclusiecoaches ... Familia werkt veel met kinderen die extra zorgbehoeften hebben.’
‘Dat ik nu mensen kan voorthelpen en in een goede richting kan coachen, geeft me het meest energie. Ik heb echt het gevoel dat ik iets kan bijdragen aan de goede werking voor de kinderen. Ik kan me zelfs niet voorstellen dat ik ooit nog iets anders zou gaan doen. Dit ligt het dichtst bij wie ik ben. Ik denk nu eerder: was ik hier maar vroeger aan begonnen. Door de sluiting van het bedrijf waar ik werkte, heb ik een duwtje in de rug gekregen om mijn passie te ontdekken. Was dat niet gebeurd, dan zou het misschien veel langer hebben geduurd. Ik ben dus wel blij dat het zo is gelopen. Dit is echt een keuze uit mijn hart. Dat moet het sowieso zijn als je in onze sector aan de slag wil.’
