DE
FACTO
E-magazine 'de facto', jg. 10, nr. 68, juli 2008
de facto
jaargang 10, nr. 68, juli 2008
- Edito: 3% jaarlijkse groei nodig om de kloof in de jeugdzorg te dichten
- Christiane Segers met brugpensioen
- Decreet betreffende de zorg- en bijstandsverlening. Begin van oplossing voor de welzijnsvoorzieningen
- Een beter werknemersstatuut voor de PAB-assistenten
- Congres ‘Zorginnovatie in welzijn’
- Beweeg met de IBO’s
- Deze maand in het tijdschrift voor welzijnswerk
- Pastorale perspectieven over ‘hoop’
- Overzicht informatieven juni 2008
Edito:
3% JAARLIJKSE GROEI NODIG OM DE KLOOF IN DE JEUGDZORG TE DICHTEN
Het Vlaams Welzijnsverbond vroeg zich af hoe het staat met de jeugdzorg na het ‘Globaal Plan’ van minister Vervotte. Ondanks alle inspanningen via opvoedingsondersteuning en eerstelijnsdiensten blijft de jeugdzorg overbevraagd en slibt het hulpaanbod volledig dicht. Een blijvende, jaarlijkse groei van 3% voor de ganse jeugdzorg (ruimer dan de bijzondere jeugdzorg) is nodig om de kloof te dichten.
Het ‘Globaal Plan Jeugdzorg’
Voor de bijzondere jeugdzorg deed de Vlaamse regering reeds bijzondere inspanningen met het zogenaamde ‘Globaal Plan Jeugdzorg’ dat minister Vervotte in februari 2006 lanceerde. Hiermee werd een bres gedicht en een eerste antwoord gegeven op de analyses van de Vlaamse administratie (2004) en het Rekenhof (2005), en op de aanhoudende signalen uit het werkveld en van de jeugdrechters, die heel wat weerklank vonden in de media. Dit plan breidde onder meer het aanbod uit met ongeveer 10%. Een eerste stap voorwaarts na een status quo in de voorbije twintig jaar.
Hoe staat het vandaag met de jeugdzorg?
Het Vlaams Welzijnsverbond vroeg zich af hoe het vandaag, in 2008 staat met de jeugdzorg, en komt tot enkele merkwaardige vaststellingen. Het aantal jongeren stijgt van 16.877 in 2003 naar 18.138 in 2005, en naar 19.857 in 2007. De capaciteit aan plaatsen in erkende voorzieningen stijgt van 8023 in 2003 naar 8442 in 2005 en naar 8918 in 2007. Het aantal erkende voorzieningen stijgt van 249 in 2003 naar 252 in 2007. In de gemeenschapsinstellingen (Mol, Beernem, Ruiselede en Everberg) is er een status quo van 246 plaatsen.
De bezettingsgraad voor de voorzieningen is zeer hoog en ligt gemiddeld op 95%. De leeftijdsgroep van 15 tot en met 19 jaar neemt met 43,5% het leeuwendeel voor zijn rekening. Toch is ook 9% van de opgevangen jongeren 4 jaar of jonger. Ongeveer 85% van de jongeren horen bij de groep problematische opvoedingssituaties (POS) en een relatief kleine groep (15%) heeft als minderjarige een misdrijf gepleegd (MOF). Sinds 2003 daalde het relatieve aandeel van deze laatste groep.
Het aantal jongeren dat vanuit het comité of de jeugdrechtbank buiten de bijzondere jeugdzorg worden geholpen (onder meer in schoolinternaten, gehandicaptenzorg, of Kind en Gezinvoorzieningen) stijgt. Zo stijgt het aantal kinderen dat geholpen wordt door gehandicaptenzorg van 856 in 2003 naar 1120 in 2007, en door schoolinternaten van 387 in 2003 naar 698 in 2007.
De cijfers baren ons zorgen
Deze cijfers baren ons en iedereen die ze verneemt, zorgen. We kunnen en mogen ze niet negeren. Achter deze cijfers zit heel wat, vaak tijdelijke, maar toch ernstige pedagogische nood van ouders en kinderen, waarop echter zeer regelmatig niet tijdig een antwoord kan geformuleerd worden door het hulpaanbod. Hoe komt het toch dat ondanks alle inspanningen via opvoedingsondersteuning en eerstelijnsdiensten de jeugdzorg overbevraagd blijft?
De stijging van deze cijfers zegt echter nog niets over hen die niet tijdig of helemaal niet aan hulp geraken. Cijfers van mei 2008 uit de wachtlijsten in de jeugdzorg leren ons dat 1900 jongeren uit de provincies Antwerpen en Limburg wachten op hulp. Vaak gaat het om kindermisbruik en verwaarlozing of om onhandelbaar gedrag. Wachttijden lopen op tot 12 en zelfs 16 maanden.
Het Vlaams Welzijnsverbond leidt uit de cijfers af dat het hulpaanbod volledig dicht slibt, de spanning tussen vraag en aanbod groter wordt, de groei de noden niet volgt, en er een voortdurend stijgende instroom is, dat wachtlijsten en wachttijden groeien en dat een grote groep ouders en kinderen steeds meer in (tijdelijke) nood verkeren en tevergeefs aankloppen bij de jeugdhulp!
Actie gevraagd!
Daarom vraagt het Vlaams Welzijnsverbond aan minister Vanackere een programma van preventieve maatregelen, gecombineerd met een plan voor effectieve uitbreiding en versterking van het hulpaanbod. Om de kloof te dichten berekenden wij dat een jaarlijkse groei van 3% in de volgende regeerperiode nodig zal zijn.
Frank Cuyt Theo Rombouts
Algemeen directeur Algemeen voorzitter
Naar boven
CHRISTIANE SEGERS MET BRUGPENSIOEN
Op 17 juni werd Christiane Segers door de Raad van Bestuur en de collega’s in de bloemetjes gezet. Half juli mag ze haar rijk gevulde carrière als directiesecretaresse en secretariaatsverantwoordelijke afsluiten en mag ze gaan genieten van een welverdiend pensioen.
Voor de start van het Vlaams Welzijnsverbond in 1999 werkte Christiane op het VMSI. In het begin kregen we dan ook nogal eens te horen: “Bij ons in het VMSI” hadden we deze of gene gewoonte… Maar na een tijdje werden de oude gewoontes afgelegd en vonden we met zijn allen een nieuwe eigenheid binnen het Verbond.
Op het Verbond stond Christiane onder meer in voor de contacten met leden of potentiële leden, de opvolging van de wettelijke formaliteiten voor de vzw, het dagelijks financieel beheer, de boekhouding en de personeelsadministratie. We zullen Christiane herinneren als een stipte en correcte dame. Dat mochten we als collega’s ervaren in verband met de verlofaanvragen en de uitbetaling van de lonen, verplaatsingsonkosten, en dergelijke. Ook de bedrijfsrevisor kan hierover ongetwijfeld getuigen.
We citeren uit de afscheidstoespraak van de collega’s: “Met een grote deskundigheid pakte je jouw taken met zelfbewustzijn aan. Bij twijfel of punten van discussie werden de officiële documenten bovengehaald. Statuten, Belgisch Staatsblad, archieven, schriftelijke stukken… Je vond steeds de bewijzen zwart op wit op papier. (…) Je hechtte ook veel belang aan etiquette en had er een uitgesproken mening over. Je spreekt een directie van een voorziening niet zomaar met de voornaam aan, om maar een voorbeeldje te geven. Kenmerkend was dat je steeds streefde naar een mix van professionaliteit, hoffelijkheid en respectvol omgaan met anderen. (…)
Jouw leven krijgt nu een andere wending. Een andere tijdsinvulling. De routine doorbroken. Een volgend hoofdstuk in je leven kondigt zich veelbelovend aan. Je maakt volop plannen met je man, je kinderen en kleinkinderen. De enthousiaste verhalen tonen aan dat je de overstap vlot zal maken. Activiteiten, culturele uitstappen en reizen maken je dagen rijk gevuld. Je zult snel ‘tijd te kort’ komen. En wij, wij zullen het zonder jouw ervaring en goede raad moeten stellen. We durven erop te wedden dat we nog vaak tegen elkaar zullen zeggen: konden we het nu maar aan Christiane vragen.”
Bedankt voor alles, en het ga je goed!
Naar boven
DECREET BETREFFENDE DE ZORG- EN BIJSTANDSVERLENING
Begin van oplossing voor de welzijnsvoorzieningen
Op 9 juli 2008 keurde het Vlaams Parlement het decreet betreffende de zorg- en bijstandsverlening goed. Hiermee moet er meer rechtszekerheid komen voor de medewerkers van voorzieningen die zogenaamde ‘verpleegkundige handelingen’ stellen, zonder dat ze hiervoor een verpleegkundig diploma moeten hebben.
Hoorzitting
Op 1 juli ging er in de Commissie Welzijn en Gezin van het Vlaams Parlement nog een hoorzitting door over het ontwerpdecreet, waarop Frank Cuyt namens het Verbond het woord nam. Hij vroeg er "dringend om een oplossing voor de 160.000 tot 170.000 medewerkers die in de welzijnsvoorzieningen vandaag geen wettelijke basis hebben voor heel wat van hun activiteiten", en stelde dat het ontwerp van decreet zeker "een begin van oplossing voor de welzijnssector" biedt.
Waarover gaat dit decreet?
Het decreet heeft betrekking op personen die beroepshalve activiteiten uitvoeren die vallen onder de noemer zorg- en bijstandsverlening. Het gaat om hulp- of dienstverlening waarbij in de plaats van een gebruiker activiteiten van het dagelijks leven verricht worden. De gebruiker zou die activiteiten zelf uitvoeren mocht hij daartoe in staat zijn. Concreet gaat het om lichamelijke zorg, psychosociale ondersteuning en pedagogische ondersteuning.
En de medewerkers van de voorzieningen dan?
Voorzieningen voor mensen met een handicap bieden ondersteuning, behandeling en begeleiding op verschillende levensdomeinen: wonen, werken, vrije tijd, ... Een onderdeel daarvan zijn de geneeskundige en verpleegkundige zorgen.
Uit onderzoek blijkt dat de verpleegkundige handelingen die begeleiders in de voorzieningen stellen, zeer divers zijn. Nagenoeg in alle voorzieningen wordt medicatie door begeleiders toegediend. Vele begeleiders dienen oogdruppels toe, leggen verbanden aan, gebruiken een stalen verpleegster, geven eten aan personen met slikmoeilijkheden, trachten decubituswonden te voorkomen en te verzorgen. Al deze handelingen worden in samenwerking met verpleegkundigen en artsen uitgevoerd.
Het Verbond is verheugd dat de Vlaamse overheid met dit decreet een fundamentele oplossing wil zoeken voor de vele medewerkers die in de voorzieningen dagelijks handelingen uitvoeren waarvoor tot nu toe geen wettelijke basis was.
Een oplossing die rekening houdt met de realiteit in de voorzieningen
Het Verbond hoopt dat dit decreet een begin van oplossing kan bieden dat rekening houdt met de realiteit in de diverse sectoren. We beklemtonen dat we de begeleiders niet wensen om te vormen door verpleegkundigen. We willen de eigenheid van ons werk behouden. We wensen geen model te introduceren waarbij alle opvoeders een aantal handelingen mogen stellen als ze voldoen aan bepaalde voorwaarden. We vragen een model waarbij de artsen van de voorziening bekijken welke verpleegkundige zorgen de gebruikers nodig hebben. En dan samen met de verpleegkundigen bekijken welke handelingen toevertrouwd mogen worden aan begeleiders.
Deze begeleiders krijgen dan uiteraard de nodige vorming, die ze ofwel intern aangeboden krijgen ofwel extern gaan volgen. De arts of verpleegkundige volgt nauwgezet op of de handelingen correct uitgevoerd worden. De begeleider kan ook steeds terugvallen op de arts of de verpleegkundige. Dit betekent dat een goede communicatie noodzakelijk is. Ook in de handelingsplannen van de gebruikers moeten deze verpleegkundige taken goed omschreven zijn.
We hebben er allen baat bij
We zijn ervan overtuigd dat dergelijk model borg kan staan voor een goede uitvoering van deze activiteiten. De concrete uitwerking van het decreet moet voor het Verbond in deze richting gaan. Wij willen hieraan in de toekomst ons steentje bijdragen.
INFO: Hilde Verstricht, tel. 02 507 01 27.
Naar boven
EEN BETER WERKNEMERSSTATUUT VOOR DE PAB-ASSISTENTEN
Werkgevers van persoonlijk assistenten moeten tot nu toe alleen aan de wettelijke minimumvoorwaarden voldoen, wat leidt tot nogal wat onduidelijkheid en verschil in statuut voor de assistenten in kwestie. Onlangs werd een eerste stap gezet naar een beter statuut.
Een Persoonlijk Assistentie Budget (PAB) is een budget dat het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap aan een persoon met een handicap geeft om zelf assistentie thuis, op school of op het werk te organiseren en te financieren. De persoon met een handicap (of zijn wettelijke vertegenwoordiger) is in dit geval budgethouder. Met het PAB werft de persoon met een handicap assistenten aan en is men dus ook werkgever.
De persoonlijk assistenten vallen momenteel onder het Paritair Comité 200. Dit betekent dat de werkgever alleen moet voldoen aan de algemeen wettelijke (minimum) voorwaarden. Met een grote variatie aan loon- en arbeidsvoorwaarden voor de persoonlijke assistenten tot gevolg. Dit zorgt voor nodige onduidelijkheid voor zowel de assistenten als de budgethouders.
De overheid stelde de vraag aan de voorzitter van het paritair comité 319.01 om hierover een mening te vormen. Hiertoe werd een overleg opgestart tussen de budgethoudersverenigingen, de werkgevers- en de werknemersorganisaties. Alle partijen verklaarden zich akkoord dat de PAB-assistenten een volwaardig werknemersstatuut moeten krijgen en dat dit bij voorkeur gebeurt binnen het PC 319.01. Hierover werd een protocolakkoord ondertekend. De verdere besprekingen worden nu gevoerd binnen een daarvoor opgerichte ‘werkgroep PAB’ van het PC 319.01.
INFO: Evelien Devriese, tel. 02 507 01 28.
Naar boven
CONGRES ‘ZORGINNOVATIE IN WELZIJN’
Zoals eerder al aangekondigd gaat op donderdag 25 september 2008 in het Provinciehuis te Leuven het congres over “Zorginnovatie in welzijn” door. Het programma is nu bekend en is ook te raadplegen op de website www.zorginnovatie.be.
De uitdaging
In de welzijnssector word je voortdurend uitgedaagd om de gehanteerde methodieken aan te passen aan maatschappelijke veranderingen, nieuwe behoeften en doelgroepen. Het vergt van de voorzieningen en hun medewerkers een permanente wendbaarheid om zich tijdig en simultaan op die veranderingen te richten. Met het project Zorginnovatie in welzijn zoeken we in organisaties en daarbuiten naar hefbomen om te innoveren. Maar, wat moet nu precies worden verstaan onder zorginnovatie? Wat zijn voorwaarden om te kunnen innoveren? Hoe pak je dat dan aan?
Het congres
Op het congres wordt de visie op zorginnovatie toegelicht en wordt geleerd uit de ervaringen rond innovatie in de profitsector. Ook de overheid speelt een belangrijke rol in de innovatiegolf. We laten dan ook graag minister-president Peeters en minister Vanackere hierover zelf aan het woord. Verder maak je kennis met verschillende innoverende projecten en krijg je de gelegenheid om te bouwen aan je eigen innovatienetwerk. Je krijgt immers ruime gelegenheid om partners in de zorg te ontmoeten, met hen van gedachten te wisselen en nieuwe ideeën op te doen.
Doelgroep
We verwelkomen gebruikers, vrijwilligers, praktijkwerkers, stafmedewerkers, leidinggevenden uit de welzijnssector, geïnteresseerden uit onderwijs,vorming en onderzoek en beleidsmedewerkers van de overheid.
Programma
Het programma valt uiteen in twee grote delen. In de voormiddag wordt onder meer ingegaan op de geschiedenis van het project en de definitie van ‘zorginnovatie in welzijn’. Er wordt gekeken naar innovatie in de non-profit en het overheidsproject “Vlaanderen in Actie”.
Na de wandellunch komt de praktijk aan bod met twee werkgroeprondes. De eerste ronde zoomt in op de innovatieniveaus: de innovatieve kracht van teams, leiderschap en competentiebeleid in organisaties, de meerwaarde van (kennis)netwerken en rol van de overheid. De tweede ronde laat zien wat partners in innovatie kunnen betekenen. Hierbij gaat het over de meerwaarde van vrijwilligers; innovatieve ideeën van gebruikers; de bijdrage van de wetenschap en ervaringsgericht leren.
De dag wordt afgesloten met de visie vanuit de overheid op innovatie in de Vlaamse welzijnssector en een receptie. Gedurende de ganse dag zijn er meerdere kansen tot intersectorale netwerking.
Inschrijven
Meer informatie en inschrijven via de website: www.zorginnovatie.be.
INFO: Linda Beirens, tel. 02 507 01 31.
Naar boven
BEWEEG MET DE IBO’s
Jaarlijks zet het Vlaams Platform Buitenschoolse Opvang alle Initiatieven voor Buitenschoolse Opvang aan om deel te nemen aan de “Week van het IBO”. Hiermee wil men de buitenschoolse opvang eens goed in de verf zetten. Met de nodige media-aandacht en creatieve inspanningen maakt men er een spetterende IBO-week van.
Beweeg!
De Week van het IBO staat dit jaar in het teken van bewegen! In de inspiratiemap vinden de voorzieningen allerlei creatieve ideeën en voorstellen om het ganse IBO of BOKDV in beweging te zetten. Verder zijn er tips voor interessante lectuur over het onderwerp, een aanbod met promotiemateriaal en meer uitleg over de wedstrijd. (Maak een spreuk of slogan in verband met het thema en voeg er een leuke foto bij. Per provincie is er een Beweeg!-koffer, boordevol beweeg-materiaal te winnen.)
Promotiemateriaal
Naast posters van de Week van het IBO zijn er nog Beweeg!-stickers, ballonnen, frisbees en springtouwen met het logo van de Week van het IBO en een teller. Er is materiaal om zelf een tekenwedstrijd te organiseren en zelf affiches te creëren. Het promotiemateriaal kan nog besteld worden tot 25 juli. Meer info via de link: Week van het IBO van 13 tot 17 oktober 2008: Beweeg!
Naar boven
DEZE MAAND IN HET TIJDSCHRIFT VOOR WELZIJNSWERK
Zopas verscheen het julinummer van het Tijdschrift voor Welzijnswerk (jaargang 32, nummer 293, juli 2008). Hierin is er aandacht voor kinderen en jongeren met gedrags- en emotionele stoornissen, kansengroepen, het socio-vitaal minimum en de ouderenzorg.
In het Edito pleit eindredacteur Fons Geerts voor samenwerking, die leidt tot ‘synergie in de zorg’. Niet alleen tussen voorzieningen en initiatiefnemers, maar ook over de sectorale grenzen en tussen de profit en de non-profitsector. Vrijwilligers en mantelzorgers spelen hierbij een onmisbare rol.
Minderjarigen met extreme gedrags- en emotionele stoornissen (zgn. GES+) vallen dikwijls “tussen wal en schip”: ze bewegen zich tussen bijzondere jeugdzorg, gehandicaptenzorg en geestelijke gezondheidszorg, en nergens is er echt aangepaste en bereikbare opvang. Voorzitster Jo Cloet van de Commissie GES+ van het Vlaams Welzijnsverbond schetst de problematiek en formuleert een aantal aanbevelingen.
In hun artikel en de gelijknamige studie “Wie participeert niet?” zoomen Guy Pauwels en Jan Pickery van de Studiedienst van de Vlaamse Regering in op de ongelijke deelname van zes kansengroepen (vrouwen, ouderen, personen met een handicap, alleenstaanden, laaggeschoolden en financieel zwakkeren) aan het maatschappelijke leven. In het algemeen kan gesteld worden dat laaggeschoolden het minst participeren
Het socio-vitaal minimum is het bedrag dat een huishouden nodig heeft om te kunnen leven volgens de ‘minimaal aanvaardbare leefpatronen’ in de samenleving. Tim Goedemé van het Centrum voor Sociaal Beleid Herman Deleeck maakt een update van de cijfers voor 2008.
Minister Vanackere werkt aan een nieuw ouderenzorg- en thuiszorgdecreet. We geven in dit nummer twee reacties. Elke Vastiau en Elke Verlinden van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten vragen zich af hoe het zit met de lokale dimensie, en Mie Moerenhout van de Vlaamse Ouderenraad geeft toelichting bij hun advies hierover.
In de rubrieken zijn er drie boekbesprekingen in de ‘Lezerskring’, 14 korte berichten (onder meer over de Agressiebib van Icoba, het statuut voor pleegouders en dat voor onthaalouders, en over opvoedingsondersteuning via het Triple P-programma), 5 publicaties die voorgesteld worden, en in de Agenda wordt melding gemaakt van zo maar eventjes 56 activiteiten tussen eind augustus en eind september. Het aanbod van Handicum rond ‘Afscheid nemen’ werd in een kadertje gezet, evenals het VMG-cursusaanbod voor mensen met een mentale handicap, en de vorming voor professionelen over ‘rehabilitatie’ die in oktober in Kortrijk van start gaat.
Een los nummer van het Tijdschrift voor Welzijnswerk kost 5,64 euro, een jaarabonnement kost 28,40 euro voor particulieren en 39 euro voor organisaties.
INFO: Sabine Van Kogelenberg, tel. 02 507 01 33.
Naar boven
PASTORALE PERSPECTIEVEN OVER ‘HOOP’
In de zorgsector worden pastores op verschillende momenten en heel diverse wijzen geconfronteerd met de ‘hoop’ die mensen koesteren of de ‘wanhoop’ waarmee ze te kampen hebben. In het nummer 139 van juni 2008 van Pastorale Perspectieven wordt de hoop in het voetlicht geplaatst.
Na het Ten Geleide van Pieter Vandecasteele zijn er bijdragen van Yves De Maeseneer over “Hoop in tijden van angst. Theologische notities over Jesaja en fotografie” (Na een reflectie over de heilsprofetieën van Jesaja wordt de hoop voorgesteld als een lens, waardoor we de maatschappij op een andere, nieuwe wijze kunnen zien.) en Anne Vandenhoeck over “De kracht van de hoop” (Gestaafd vanuit praktijkervaringen en onderzoek laat Vandenhoeck zien hoe hoop een belangrijke krachtbron kan zijn voor mensen, zelfs als hun situatie medisch gezien 'hopeloos' is. Ze besluit met vier stappen om pastoraal 'te werken met hoop'.) Daarna illustreren getuigenissen van pastores Jana Binon, Koen De Fruyt, Annick Pollefoort en Jan Verbeeck, ingeleid door Dominiek Lootens de rijke diversiteit aan beelden en ervaringen over hoop, geloof en liefde, verwachtingen, vreugde, maar ook wanhoop, frustratie, onzekerheid.
Verder is er in dit nummer onder meer aandacht voor de pastorale perspectieven in de encyclieken van Benedictus XVI (Hans Geybels) en voor een onderzoek naar de belevingswereld van naaste familieleden van hersendode mensen, die geconfronteerd worden met de vraag naar orgaandonatie (Marleen Stevens). Er wordt een blik geworpen op pastoraat in de gezondheidszorg in Oostenrijk (Anne Vandenhoeck) en er is weer een cursiefje met als titel “Hoopje” van de hand van Ann Verscuren.
Een abonnement op Pastorale Perspectieven kost 25 euro (indien de voorziening lid is van het V.V.I. of het Vlaams Welzijnsverbond), 20 euro voor studenten, 30 euro voor alle anderen. Een los nummer kost 10 euro (verzendingskosten inbegrepen).
Naar boven
OVERZICHT INFORMATIEVEN JUNI 2008
Hier vindt u een overzicht van de Informatieven die verschenen in juni 2008. Leden van het Vlaams Welzijnsverbond kunnen in deze lijst ook doorklikken naar de Informatief in kwestie.
INFO: Sabine Van Kogelenberg, tel. 02 507 01 33.
Naar boven
Colofon
de facto is een gratis nieuwsbrief van het Vlaams Welzijnsverbond vzw en verschijnt 8 maal per jaar.
Alle leden en andere geïnteresseerden kunnen inschrijven op deze elektronische nieuwsbrief en kunnen zich ook ten allen tijde uitschrijven door een mailtje te sturen naar onderstaand e-mailadres.
Eindredactie: Fons Geerts en Frank Cuyt
Verantwoordelijk uitgever: Theo Rombouts
Vlaams Welzijnsverbond, Guimardstraat 1, 1040 Brussel
Tel. 02 511 44 70, fax 02 513 85 14, e-mail: post@vlaamswelzijnsverbond.be
